15-17 april 2018
Om zeven uur komen we na een lange, maar nuttige busreis aan in Antigua. We hebben lekker kunnen werken aan het blog, wat wel nodig is, want we lopen flink achter. Er is veel tijd in Reni haar sollicitatie gaan zitten, waardoor het blog even ‘on hold’ stond. De weg van Copán naar Antigua gaat wederom door een prachtig berglandschap. Tijdens de rit verliest een jongen vanuit de laadbak van de pick-up truck die voor ons rijdt zijn telefoon, die wij oppikken en proberen terug te geven. We rijden er een stuk achteraan, maar komen niet in de gelegenheid de telefoon weer terug te geven. Onze chauffeur besluit uiteindelijk, als de pick-up truck vaart verminderd om af te slaan, de telefoon richting de jongen te gooien. Niet het beste plan om al rijdend een telefoon naar iemand te gooien en dit gaat dan ook mis. De telefoon vliegt over de truck heen en beland daarna – waarschijnlijk niet meer werkend – op de andere weghelft. Als we aankomen in Antigua worden we op vijf minuten lopen van ons nieuwe onderkomen Hotel Paseo de la Merced afgezet, wat uiteindelijk nog best een zoektocht wordt omdat de naam van het hotel niet op de gevel staat.
Met haar kleurrijke barokke architectuur en geplaveide straten is Antigua Guatemala één van de mooiste steden van Midden Amerika. Het wordt omringd door drie vulkanen en is vol met koloniale charme, uitstekende restaurants, bruisende bars en fascinerende markten.
We checken in en willen snel op pad om wat te eten. We moeten alleen eerst iets warmers aantrekken, omdat het hier ein-de-lijk wat koeler is. We zijn inmiddels een beetje klaar met de 30+ temperaturen, waarbij je een constante waterval door je bilnaad hebt lopen en je nooit echt staat te springen om dingen te gaan ondernemen. We besluiten voor een pasta pesto te gaan bij een Italiaan. Deze maken we normaal gesproken zelf, maar we kunnen al een tijdje geen pesto meer vinden in de supermarkt. De pasta is aan de prijzige kant en minder lekker dan wij hem zelf zouden maken, maar het vult onze maagjes. Tot onze grote schrik kunnen we ook geen alcohol bestellen, omdat iedereen nuchter moet zijn voor de verkiezingen. Blijkbaar kunnen veel mensen hier niet van de fles afblijven en is het nodig om twee dagen lang geen alcohol te kunnen kopen om iedereen het stembiljet juist in te laten vullen. Na het eten besluiten we een biertje in een tienda te kopen, wat blijkbaar wel kan – wellicht doordat we eruit zien als echte gringo’s.
De volgende dag gaan we de stad verkennen en heeft Reni een heuse city tour onder leiding van haar eigen privé tourguide René. We starten bij het plein om de hoek van het hotel, waar de prachtige kerk “la Merced” staat. Deze gele kerk is een bekend aangezicht van de stad Antigua. De rest van de ochtend slenteren we heerlijk door de stad en genieten we van al het moois en de relaxte sfeer. Het valt op dat veel kerken niet volledig meer intact zijn en je daardoor vaak door ruïnes heen loopt. Dit komt doordat de stad in de achttiende eeuw getroffen werd door drie verwoestende aardbevingen, de bevolking na de derde aardbeving geen zin meer had om de stad wéér opnieuw op te bouwen en daardoor verlaten is. Een hoop van deze kerken zijn daarna niet of nauwelijks gerestaureerd. Als we aan het eind van de citytour zijn, vinden we een leuk tentje waar we goedkoop een broodje eten. De rest van de middag brengen we door in het hotel. We doen rustig aan en bereiden ons mentaal voor op de klim van morgen. René gaat nog even naar de supermarkt voor wat proviand, Reni werkt wat aan het blog en in de avond eten we om de hoek bij een tentje waar we geholpen worden door een schattig, oud vrouwtje.
We worden de volgende ochtend om half acht opgepikt bij het hotel om ons naar de voet van de Acatenango vulkaan te brengen. We hebben al veel verhalen gelezen die vertellen dat dit de zwaarste beklimming ooit gaat worden, maar je krijgt er als het weer goed is een prachtig uitzicht op vulkaan El Fuego voor terug – die als je mazzel hebt ook nog voor je neus uitbarst.
